zaterdag 19 november 2011

Dag 3 Het heeft even geduurd, maar we zijn er !

Tja, onze 2e zoon zei de eerste dag al: Ja ma, je moet er wat voor over hebben ! Nou dat HEBBEN we !
De ochtend werden we in Parijs eerst gewekt door de wake up call….vervolgens door de tv die ineens aanschoot en toen we de voor ons zo bekende tune van het mobieltje hoorden zijn we eruit gesprongen. Jaja, op onze oude dag ! Helemaal zin hadden we erin, zo’n dag als gisteren ging vast niet weer gebeuren. Dus om half 8 zaten we aan het ontbijt en de koffers stonden al in de hal. Precies op tijd kwam het busje en dat bleek het enige dat op tijd zou gaan die dag.

Inchecken ging prima en toen door de douane. Ohoh, Ruud is degene die altijd er uit gehaald wordt omdat zijn bretels afgaan of pillen in zijn zak heeft, of de kleine gevulde flesjes met port voor mij aan een grondig onderzoek door de douane uitgevoerd wordt, maar dit keer was ik de klos. Op de voetjes door de controle met handjes omhoog. Komt U maar hier mevrouw, wat zat er in uw zak ? Geen idee. Suikerklontje, zakdoek en draadje wol. Sorry, geen idee dat dat erin zat. Opnieuw door de controle… Komt U maar hier mevrouw en ja hoor, buitenkant benen ,tussen de benen, truitje omhoog, er zaten nogal wat ijzeren knoopjes aan de broek. Pfft, nieuwe broek kopen voor de terugreis. Maar het was nog niet genoeg. Ik moest nu met een meneer mee. Die streek met een strookje 3x over beide handen, strook in de machine en ja hoor, toen mocht ik door. Wil Orlando me niet hebben met 2 creditcards op zak?

                                                       IMG_1289

We zijn de lounge in gesneld die gelijk om de hoek was en hebben alles weer even geordend. Ook daar weer heerlijk ontbijt, maar ja…. dat hadden we in het hotel al op. Maar na bijna twee uur ging er weer een lekker chocoladecroissantje en champagne in. Even op Facetime Robert-Jan en kleinzoon gesproken en toen keurig op tijd het vliegtuig in. De plekken waren echt de beste die je in economy kon wensen. Weer  naast de deur, maar bij de ingang dus nog meer ruimte. In de lounge moesten we op advies van Robert-Jan vragen of we plekken met extra beenruimte kregen. Ja hoor, perfect dus.

Maar ja, de douanecontrole alleen was niet erg genoeg voor vandaag. Daar komtie weer…. wachten, wachten en wachten. Er moest gewacht worden, zei na een half uur de captain, op een hockeyclub. Half uur werd drie kwartier en dat werd uur en vijf kwartier en, jaja, anderhalf uur later zat alles en gingen we de lucht in. We zaten prima, maar ja, je krijgt als laatste je eten dus het keuzemenu was niet meer voor ons bestemd, gewoon eten wat de pot schaft en wie het weet mag het zeggen.

                             IMG_1292                                  IMG_1293

Ook deed de audio het niet aan de hele rechterkant van het toestel, sorry. Nou lekker dan, geen muziek of film met muziek ed. Jammer op zo’n lange vlucht. Dus tijd gedood met slapen (Ruud) lezen en op de iPad spelletjes doen. Maar goed, de vlucht duurde gewoon 9uur en 50 minuten, geen windje mee en inhalen die tijd, dus ik zag de bui al hangen in Miami.

                                                                            IMG_1294

We kwamen kantje boord aan in Miami, stonden bijna als eerste bij de paspoortcontrole omdat we gelijk na de business passagiers het vliegtuig uit konden en toen begon het weer… wachten wachten wachten, want voor je door die controle heen bent als je gezin met 3 kinderen voor je hebt. Ineens zagen we mannetje met bord Passengers to Tampa en eronder geschreven, Orlando. Jippie.. zouden we het toch nog gaan halen ?We moesten achter hem aan rennen om de koffers op te halen en naar speciale afdeling waar een jongen stond om koffers door te sluizen. ORLANDO??? Yesyes. Toen weer hard hollend achter dat mannetje aan naar de incheckbalie en daar begon het weer. Wachten wachten wachten…en van hot naar her doorgestuurd worden, mijn paspoort werd niet herkend bij de self service desk en de mevrouw vroeg mijn creditcard(s). Nee, herkent U niet, nou nou.

Ik stond er toch echt wel, maar goed, toen we eindelijk bij goede balie stonden was de gate al gesloten voor Orlando. Maar na ongeveer 4uur ging er weer eentje. Overboeken. Hup lounge in, borreltje erop genomen. Nee, Ruud niet, die moet nog rijden, en hij vond het niet leuk meer. Na de versterkende borrel voor mij zijn we maar naar de foodcourt gegaan en ja hoor, eerste McDonald is gescoord ! En toen weer wachten wachten wachten…
IMG_1295                                 IMG_1297


                           IMG_1299           IMG_1296

Om half 8 zaten we in het vliegtuigJE met 48 plekken.      
        
                                                                IMG_1300

Prima plaats en na half uurtje gingen we in de stromende regen de lucht in en na half uurtje stonden we weer aan de grond in Orlando, hoe is het mogelijk. Ruud lekker even geslapen en dan is hij weer het ventje. Hier hoefden we niet door de paspoortcontrole of douane en dus liepen we via de gate naar de band voor de koffers. Geen koffers ? Laten die nou WEL de vlucht van kwart over 4 gehaald hebben en dus naar de bagageclaim en ja hoor. Het zou eens wel normaal gaan vandaag. Daar stonden ze al te wachten. Op naar de rent a car, dit keer niet Alamo, wat we al jaren doen, maar Dollar was goedkoper, dus heeft Robert-Jan daar voor gekozen, kind van zijn vader he. Bij het contract moest Ruud wel 7x zijn handtekening zetten,

IMG_1303                        IMG_1304

Hij kreeg er bijna slappe lach van, moet niet gekker gaan worden en op naar de garage. Uitzoeken en dan wordt Ruud weer een klein jongetje dat autootje mag uitzoeken. Die te klein, dat merk wil ik niet, die kleur is niks en dan wordt de vrouw wat onrustiger, die niet geslapen had en toch wel erg moe aan het worden was. De auto die hij wilde was er niet en dus moest die er komen. We wachten, wachten en wachten wel tot er een schoongewassen auto terug is. En jawel hoor, zelfs kleur kon hij kiezen zwart of knalblauw; ZWART was de eerste en nu snel wegwezen.

IMG_1306

Gelukkig stonden er lieve Amerikanen die Ruud even knopjes van licht, openen van deuren enz heeft uitgelegd. TomTom aan en…. tadaaaaaaaaaaaaaa die deed het niet. Hebben dus zeker kwartier aan de kant van de weg net uit de garage gestaan, maar niks hoor. Nou toch maar zachtjes wegrijden, richting south en pfffffffffffffft, na wel 4x aan en uit en wachten wachten wachten, ging hij het gelukkig doen. Zo kwamen we dan om half 11 eindelijk bij de villa. Ohoh, het licht brandt ? Zou er nog iemand binnen zijn ? Maar nee, dat is het warme welkom van de villa. Nu even code intoetsen en sleutel pakken, fluitje van een cent zou je denken. Is ook zo als je niet in het donker aankomt en je de cijfers naast de knopjes kan zien. Maar ja, dat kastje zit naast een muurtje, dus de autolampen konden er niet op schijnen en kaarsje hadden we wel in koffer, maar geen lucifers.

Kortom, van alles geprobeerd, zouden linker knopjes cijfer 1 t/m 5 zijn en rechterknopjes 6 t/m 0, of zouden even nummers links en oneven nummers rechts staan. En waarom zitten er twee zwarte knoppen tussenin. Ik zeg lekker niet wat  het was maar we zijn uiteindelijk toch binnen gekomen en zagen de prachtige villa en….. de aanlokkende masterbedroom. Eindelijk mogen wij nu ook eens in die kamer slapen want als een van de kinderen mee zijn, gaan die er altijd slapen en mogen wij in een andere, overigens prachtige, slaapkamer slapen. 

                                                                                 IMG_1309

Doodmoe en kapot toch nog borreltje genomen, even  mailtje naar de kinderen gestuurd en toen lazen we de mail van Teleton, wat een lieve mensen zijn er toch in de wereld. Ze zijn naar het vliegveld gekomen om ons op te halen en zouden dan vandaag met ons weer naar het vliegveld gaan om de auto op te halen. We kennen elkaar alleen via de web, maar daar komt vandaag verandering in. We zijn half 12 gaan slapen en ik was 4uur klaarwakker en tot 6uur blijven liggen. We starten de dag lekker langzaam op, het is wat bewolkt dus ook wat weer betreft kunnen we er langzaam aan inkomen. We hebben Robert-Jan al aan de telefoon gehad en zullen met de andere 2 wel even skypen. Ruud is lekker bezig om de iPad te installeren op wifi. Ook een hele kunst, maar we staan nergens meer voor. We gaan genieten genieten genieten !

11 opmerkingen:

derrobbie zei

Ppff dat was een hele onderneming zeg, we kunnen ons voorstellen dat jullie heel erg moe waren. Maar jullie zijn er dan eindelijk en kunnen nu gaan genieten :-). Heel veel plezier daar.

Groeten Robert en Angelique

Teleton zei

Tjeetje, ik ben al dood op als ik verhaal lees. Maar jullie hebben het helemaal gered, de beloofde zeven zonnen zijn er, inclusief een straf windje en kleien witte wolkjes. Dat komt goed!

Marja zei

ZOOO eindelijk geland op zo'n vorstelijk bed. Nou het blijft spannend als jullie op reis gaan. Ga er nu lekker van genieten het is jullie gegund. Liefs Mar.

Sonja zei

Wat een vreselijke reis, heel uitputtend. Maar wel karakter hoor dat je er een borrel op genomen hebt. Lekker bijkomen vandaag en relaxen. Veel plezier.

Twinmom1995 zei

Na dag 1 denk je dat het niet nog een keer kan gebeuren maar helaas is alles mogelijk.
Nu kan in ieder geval het genieten beginnen.
Heel veel plezier.

Anita zei

Pff, wat een reis was dit zeg. Gauw vergeten maar en lekker genieten.
Jammer dat jullie Teleton misgelopen zijn, hartstikke fijn dat hij jullie wilde opvangen.
Heel veel plezier in het warme Florida, wij lezen graag mee met jullie avonturen.
Groetjes
Anita

Ingrid en Michael zei

Wat fijn dat jullie er zijn!! Lees vandaag pas het hele avontuur van alle dagen en alle vertragingen.....wat een toestand zeg. Dus ik ben echt blij voor jullie dat jullie er eindelijk zijn. Je schrijft het zelf al: genieten!! Snel alles vergeten en een heerlijke tijd hebben. Lief inderdaad van teleton!

2theusa/Christa zei

Tjonge, dat was flink afzien, gelukkig zijn jullie er eindelijk.
Nu, heerlijk gaan genieten en de reis zo snel mogelijk vergeten.

Reny zei

Wat een horror-vlucht, vreselijk !!

Maar......jullie zijn er. Eindelijk tijd om uit te rusten, te lezen, te zonnen, te eten en te shoppen!

Enjoy!

Hannie zei

Dat is nog eens pech zo'n heenreis.
Dat met dat strookje over je handen was vast een drugs test. Hebben wij dit jaar in Londen gehad. Ook onze tas en inhoud werd met zo'n strookje gedaan.
Veel plezier gewenst!

Marja en Tony zei

Ik spring vandaag pas in, maar mijn hemel wat een verschrikkelijke reis hebben jullie achter de rug.
Snel vergeten, maar via het blog van Teleton had ik al gelezen dat dat is goedgekomen, nu even de rest van jullie belevenissen lezen...;-)

Groetjes Marja (Florida Forum)